Ik zat thuis. Fulltime bezig met me te wentelen in mijn eigen verlies want ik was alles kwijt. Mijn energie, mijn fut, mijn goed humeur, mijn gezondheid, mijn job – al dan niet tijdelijk - door die stomme burn-out.
Met mijn hele lijf voelde ik pijn, verdriet en teleurstelling.
Dagen, weken, maanden heb ik tegen Jan en alleman gezaagd over het onrecht dat mij was aangedaan. Ik kon het niet loslaten. NIET
Na 13 weken en 4 dagen tijd heb ik mij geïnstalleerd aan mijn keukentafel. Mijn notaboekje met irritaties en frustraties lag voor mij. De kaft maakte ik zorgvuldig los. Ik heb het hele boek aan flinterdunne reepjes gescheurd. Heel methodisch. En maar scheuren en scheuren en scheuren. Elk flintertje verzamelde ik in een grote teil. Als een mantra zweefden de woorden door mijn hoofd dat ik er nu eens echt komaf ging mee maken.
De papiersnippers werden overspoeld met ijskoud water. Ik dacht nog dat het goed was voor het schrikeffect. Tijdens mijn middagslaap kon het geheel rusten, weken, sudderen en zooien
Ik mixte het geheel tot een grijze brij. Zelfs toen het al lang een brij was mixte ik. De pap was grijs, hier en daar zwom een lettertje voorbij. Mijn zilte tranen voegden zich bij de pulp. Je kan niet geloven hoeveel deugd dit deed. Ik kon op dat moment loslaten. Ik mixte krachtig, ik had eindelijk weer het heft in handen.
En toen was er ruimte om te herscheppen. Nieuw papier, als een proper lei.
Ik had allerlei plannen met dat nieuw papier, mooie plannen. Er was lucht gekomen in mijn hart en in mijn hoofd. Ruimte voor nieuwe dingen. Eindelijk rust.
TIP
Heb jij ook moeite met loslaten?
Er bestaan tal van manieren om los te laten. Misschien blijf je kwaad om iets wat jaren geleden is gebeurd. Blijft het verdriet om iets was is gebeurd – of niet is gebeurd.
In het tondelhuis kan je terecht om komaf te maken met oud zeer. Vaak blijft het niet bij babbelen alleen maar worden kleine acties ondernomen die passen bij jou en datgene dat jij los wil laten.
